BEST OF ROCK MUSIC 2013

                                               BEST OF ROCK MUSIC 2013

 Οι δισκογραφικές δουλειές του 2013 ήταν πολλές και αξιολογότατες.  Μετά από πολλές ακροάσεις κατέληξα στο συμπέρασμα να προτείνω 2 διαφορετικές λίστες ρόκ επιλογών,  τρία respect album του 2013 από τρεις θρυλικές μπάντες της ροκ, που μπορεί να μην τα έχω στη λίστα των προτάσεών μου για το 2013 αλλά θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην τα αναφέρω και επίσης σε ξεχωριστή λίστα  η πρότασή μου για τα 5 καλύτερα ελληνικά ροκ άλμπουμ.

                                         ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ 2013

1.       STEVEN WILSON - The Raven That Refused To Sing (2013)

2.       AYREON - The Theory Of Everything (2013)

3.       DREAM THEATER - Dream Theater (2013)

4.       THE WINERY DOGS - The Winery Dogs (2013)

5.       PBII- 1000 wishes (2013)

6.       SAMSARA BLUES EXPERIMENT - Waiting For The Flood (2013)

7.       BIG BIG TRAIN - English Electric (2013)

8.       COLLAPSE - The Fall 2013 (2013)

9.       MICHAEL SCHENKER'S TEMPLE OF ROCK - Bridge The Gap (2013)

10.   ANVIL – Hope in hell (2013)

                   ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ INSTRUMENTAL ΑΛΜΠΟΜ  (Fusion - Instrumental - Shred - Guitar Hero)

1.       ALESSANDRO BERTONI - keystone (with Virgil Donati, Derek Sherinian)(2013)

2.       VIRGIL DONATI - In This Life (2013)

3.       LEVIN MINNEMANN RUDESS - Levin Minnemann Rudess (2013)

4.       BUCKETHEAD - Thank you Ohlinger's (2013)

5.       ALEX MASI - Danger Zone (2013)

6.       CROW'SCLAW - The Flames Of The Infern0TERIC - Terminus (2013)

7.       350TERIC - Terminus (2013)

8.       HEAVY METAL NINJAS - Interstellar Abduction (2013)

9.       YUKA & CHRONOSHIP - Dino rocket oxygen (2013

10.   MICHAEL ANGELO BATIO - Intermezzo (2013)

 

                  ΤΑ 5 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΡΟΚ ΑΛΜΠΟΥΜ

1.        NO MAN`S LAND – Unprotected (Dec 2012-IAN2013)

2.        MOTHER TURTLE – Mother Turtle (2013)

3.       PRASSIN`ALOGA - Under Surveillance (2013)

4.       ANDREAS POLYZOGOPOULOS – Heart of the sun (2013)

5.       GREAT EASTERN - Abris EP (2013)

 

                                    RESPECT ALBUM

1.       BLACK SABBATH – 13 (2013)

2.       MOTORHEAD – Aftershock (2013)

3.       FATES WARNING – Darkness In A Different Light (2013)

                                                                                                     Ηλίας Μεταλλινός

ANDY JOHN BRADFORDS OCEANS 5 – Return to Mingulay (2013) - (Δισκοκριτικη)

                       

                                    Andy John Bradfords Oceans 5 – Return to Mingulay (2013)

   Ο Andy John Bradford είναι κιθαρίστας τραγουδιστής τραγουδοποιός που με τη συμμετοχή  φίλων του μουσικών, από άλλα συγκροτήματα, δημιούργησε τους  Oceans 5 πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του άλμπουμ.
  Η επιστροφή στο Mingulay, είναι μια αξιόλογη concept δουλειά που επικεντρώνεται σε ναυτικές ιστορίες που συναντά στη διαδρομή του το πλοίο των Οceans 5. Με κύματα που σκάνε και τους γλάρους να ακούγονται στο πρώτο τραγούδι της δουλειάς ξεκινά εντυπωσιακά το ταξίδι του John Bradford. Κάθε τραγούδι και μια διαφορετική ιστορία, από αυτές που οι ναυτικοί διηγούνται μετά από κάθε τους ταξίδι.
   Όλα τα τραγούδια έχουν δημιουργηθεί με την ίδια δοκιμασμένη αποτελεσματική ροκ συνταγή. Το  άλμπουμ είναι βατό, χωρίς έντονες αλλαγές στο ρυθμό, χωρίς εντυπωσιακά σόλο και όλα τοποθετημένα με ακριβή δοσολογία. Σε πρώτο πλάνο είναι ο χαλαρός ρυθμός και η εκφραστικότατη φωνή του Bradford, ενώ στο φόντο ο ήχος από τις ηλεκτρικές κιθάρες αιωρείται, συνοδεία των πλήκτρων. Αυτό συμβαίνει στο μεγαλύτερο μέρος αυτής της δουλειάς, διανθισμένο σταδιακά με ηχητικά εφέ και ήχους που δένουν στο σύνολο αυτού του μουσικού πίνακα. Ένας πίνακας που ο δημιουργός του φροντίζει να μας τοποθετήσει μουσικά μέσα σ` αυτόν από το εξώφυλλο ακόμα του άλμπουμ, που θεωρώ πως είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία.
Αρκετές μελωδίες θυμίζουν το “The Division Bell” των Pikn Floyd στην  μεταWaters  εποχή, αλλά και Soul Asylum του “runaway train”.
  Όσο για τους μουσικούς, δεν χρήζουν αμφισβήτησης, αφού ο καθένας από αυτούς διαθέτει ένα αξιόλογο μουσικό βιογραφικό. Στο πλήρωμα λοιπόν του Mingulay  εκτός από τον καπετάνιο Andy John Bradford , συμμετέχουν οι Colin Tench από τους Corvus Stone στην κιθάρα, επίσης ο Marco Chiappini (Gandalf's Project) στα πλήκτρα, ο Stef Flaming (Murky Red) στο μπάσο και ο Victor Tassone (Unified Past) στα τύμπανα. Επίσης η συμμετοχή της εκπληκτικής Lorelei McBroom (η οποία ήταν στη βασική τριάδα  των backing Vocalist στις περιοδείες των Pink Floyd), στο τραγούδι “6000 friend” μας θυμίζει αρκετά το “The great gig in the sky”.
  Παρόλα αυτά όσο καλά δομημένο και αν είναι το άλμπουμ σαν σύλληψη και σαν εκτέλεση, λείπουν οι νέες ιδέες και το νέο στοιχείο που θα δώσει το στίγμα της διαφορετικότητας αυτής της δουλειάς.Είναι μια ενδιαφέρουσα δουλειά περισσότερο rock και λιγότερο progressive, αλλά με στοιχεία που κάτι μας θυμίζουν ή που κάποιοι άλλοι φρόντισαν να μας τα παρουσιάσουν πριν από τους Οceans 5.
 Μια έξυπνη ιδέα δημιουργήθηκε και υλοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλα δεν νομίζω ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην καριέρα των Οceans 5 πέραν του ότι είναι το πρώτο τους άλμπουμ.
                                                                              8/10

 

                                                                                                                    Ηλίας Μεταλλινός


 

GREAT EASTERN – Abris (EP) 2013 - (Δισκοκριτική)

                                                              GREAT EASTERN – Abris (EP) 2013

 

 

  Είναι πολύ σημαντικό ένα συγκρότημα να δημιουργεί το δικό του μουσικό ύφος και να διαφοροποιείται από τις άλλες μπάντες, βάζοντας έτσι την δική του μουσική σφραγίδα. Αυτό πιστεύω πως οι Great Eastern το έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμός σ` αυτό το πρώτο τους ΕΡ.

 Το  αποτέλεσμα αυτής της μίνι δουλειάς τους με εξέπληξε ευχάριστα. Πλουραλισμός ήχων και στα τέσσερα τραγούδια του ΕΡ, με την μπάντα να βρίσκεται σε μεγάλα συνθετικά κέφια, διανύοντας σημαντικές αποστάσεις progressive  διαδρομών. Η  συστηματική δουλειά τους έχει οδηγήσει αρκετά σκαλοπάτια πάνω, σε σχέση με τις πρώτες  ηχογραφήσεις τους.

 Όσο για την παραγωγή του ΕΡ, είναι άψογη. Όλα τα τραγούδια παρουσιάζονται με κρυστάλλινη διαύγεια, ώστε και το πιο απαίδευτο μουσικά αυτί να μπορεί να καταλάβει και να ξεχωρίσει την δημιουργικότητα του κάθε μουσικού.

 Ενδιαφέρον επίσης και το εξώφυλλο το οποίο μπορεί κατά ένα μεγάλο μέρος μπορεί να σε προετοιμάσει για το τι πρόκειται να ακούσεις, αλλά και να μεταφραστεί με πολλούς τρόπους, ανάλογα με τη διάθεση, ή  την καλλιτεχνική αίσθηση του κάθε ακροατή.

 Όμως η μελαγχολική χροιά των φωνητικών που κυριαρχεί σε όλα τα τραγούδια, (που είναι βέβαια από τα χαρακτηριστικά διαφοροποίησης των Great Eastern από άλλα συγκροτήματα), πιστεύω πως δίνεται σε μεγαλύτερη ποσότητα από το ζητούμενο. Η μελαγχολική διάθεση  που καλύπτει όλα τα τραγούδια ανεξαρτήτου τέμπο, οδηγεί τον ακροατή στο τέλος της ακρόασης του ΕΡ να έχει την αίσθηση ότι έχει μπροστά του τέσσερα μουσικά πακέτα με διαφορετικό περιεχόμενο, αλλά με το ίδιο περιτύλιγμα.

 Είναι κατά που το συγκρότημα θα πρέπει να προσέξει στην μετέπειτα πορεία του και να αποφύγει κάτι που συμβαίνει σε πολλές μπάντες. Το ότι δηλαδή  ο ακροατής ακούγοντας το όνομα του συγκροτήματος να ξέρει τι θα ακούσει, πριν το ακούσει, χάνοντας τη μαγεία της νέας δημιουργίας και το ενδιαφέρον για εξερεύνηση των νέων ιδεών της μπάντας.

  Αναμένω βέβαια ότι μετά από το πρώτο σημαντικό βήμα που ήδη έγινε, η παρουσίαση του πρώτου ολοκληρωμένου άλμπουμ θα είναι ακόμα αρκετά σκαλοπάτια παραπάνω.

                                                                                    8\10

 

                                                                                                          Ηλίας Μεταλλινός                     

YUKA & CHRONOSHIP - Dino rocket oxygen (2103 Japan) - (Δισκοκριτική)

               Yuka & Chronoship - Dino rocket oxygen (2103 Japan)  

Πρώτη δημοσίευση στο site JUST IN CASE PROG RADIO : http://justincaseradio.com/prog-topics/prog-reviews/179-yuka-chronoship-dino-rocket-oxygen-2013-japan στο οποίο αναρτήθηκε και μεταφρασμένο.

 Μετά το ντεμπούτο άλμπουμ των Yuka & Chronoship, “Water reincarnation” και τα υπέροχα υγρά τοπία στα οποία καταδυθήκαμε γνωρίζοντας απίθανους μπλε μουσικούς κόσμους, αναδυόμενοι συναντάμε μια ακόμα υπέροχη μουσική πρόκληση. Μια πρόκληση που επιγραμματικά έχει να κάνει με αυγά δεινοσαύρων, με κανόνες της γης και ουράνια φαινόμενα. Ξεφλουδίζοντας λοιπόν το τσόφλι από το 2ο μουσικό αυγό των Yuka & Chronoship, ανακαλύπτουμε μια καλλιτεχνική πολύχρωμη ζωγραφική δημιουργία που τα χρώματα και οι σκιές τονίζουν αυτό που ο δημιουργός θέλει να δώσει.

 Ακούγοντας όλη τη δουλειά, πραγματικά το χρονοπλοίο του Yuka Funagoshi σε παρασύρει σε μια μουσική κρουαζιέρα που τα ηχητικά λιμάνια που προσπερνάς σου θυμίζουν Camel, Ozric tentacles μέχρι και Dream Theater.Μέσα στο όλο σύνολο του ηχητικού τοπίου ο καπετάνιος Yuka, έχει φροντίσει να δώσει το δικό του χρώμα. Τα φωνητικά στο άλμπουμ σου φέρνουν στο μυαλό τα γνωστά καρτούν manga των γιαπωνέζων και ίσως να είναι ένα στοιχείο που άλλοι θα το θεωρήσουν σαν γιαπωνέζικη σφραγίδα του Yuka Funagoshi και άλλοι ένα στοιχείο που ξενίζει σε σχέση με το σύνολο. Θα λάβω θέση με τη πρώτη μερίδα ακροατών,  χωράς να είμαι απόλυτος. Κάθε τραγούδι σου παρουσιάζει και μία διαφορετική εικόνα. Σε άλλα πάλι τραγούδια όπως το Blue Astronaut Helicopter οι ηλεκτρονικές φωνές με την ιαπωνική προφορά μου θύμισαν τραγούδια όπως το “Space Lab” των Kraftwerk.

 Όσον αφορά το εξώφυλλο του “Dino Rocket Oxygen”, δεν ξέρω αν η αγάπη των Yuka & Chronoship είναι τόσο μεγάλη για το συγκρότημα των Yes που να γίνεται ακριβής αντιγραφή λογότυπου και εξώφυλλου, πάντως σημαντικές ομοιότητες δεν παρατήρησα στα τραγούδια, πράγμα που με κάνει να συμπεραίνω αν μη τι άλλο έλλειψη φαντασίας του δημιουργού του εξώφυλλου. 

Αν με λίγα λόγια θα θέλαμε να χαρακτηρίσουμε την δεύτερη αυτή δουλειά των Yuka & Chronoship θα λέγαμε ότι είναι μια δουλειά άψογα προσαρμοσμένη στην progressive rock μουσική του σήμερα. Ένας εκμοντερνισμένος ήχος των `70ς, με έντονα fusion στοιχεία, και με πινελιές καρτούν manga φωνητικών. Ένα απόλυτα ισορροπημένο άλμπουμ, χωρίς πολλές φλυαρίες χωρίς περιττά φτιασίδια, με εισαγωγή, σόλο ,και ανάπτυξη θεμάτων, ακριβώς τοποθετημένα έτσι ώστε το μουσικό ψηφιδωτό κάθε τραγουδιού να παρουσιάζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Δεν ξέρω αν το χρονοπλοίο του Yuka μπορεί να σας ταξιδέψει τόσο πίσω στο χρόνο ώστε να δείτε αν ο δεινόσαυρος έκανε το αυγό ή το αυγό τον δεινόσαυρο, αλλά είμαι σίγουρος πως αυτό το εκμοντερνισμένο ροκ ταξίδι σίγουρα θα το απολαύσετε.

                                                                                   9/10

                                                                                                         Ηλίας Μεταλλινός