Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

ORCHESTRE CELESTI – Quattro (Δισκοκριτική)


                                ORCHESTRE CELESTI – Quattro (2013, ITALY)
Πρώτη δημοσίευση στο site JUST IN CASE PROG RADIO:http://justincaseradio.com/prog-topics/prog-reviews/168-orchestre-celesti-quattro-2013-italy στο οποίο αναρτήθηκε και μεταφρασμένο. 

 Τέταρτο album για τον ιταλό πληκτρά  Federico Fantacone  (keyboards and voices) κατά τον κόσμο γνωστό ως Orchestre Celesti.
 
(Σημ.  το όνομα  Orchestre Celesti ή αλλιώς Celestial Orchestra - είναι μια αναφορά σε μια παλιά κινεζική τέχνη ξεχασμένη στην σημερινή εποχή ).
 
 Από το πρώτο κιόλας άκουσμα καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν εξαίρετο μουσικό που διαθέτει μεγάλο ταλέντο και φαντασία. Από το  Un Prologo , μέχρι και το Musica, οι εναλλαγές των ρυθμών και των μουσικών μοτίβων είναι συνεχείς.
 Ο Federico Fantacone ξετυλίγει με τη μουσική του ένα χαλί που διακλαδίζεται αριστερά και δεξιά, αποκαλύπτοντας μουσικά ταμπλό ασπρόμαυρων keyboard πλήκτρων. Κατά τη διάρκεια όμως των επαναλαμβανόμενων ακουσμάτων εμφανίζονται σημαντικά ψεγάδια.
  Ένα από τα εμφανή μειονεκτήματα στο σύνολο της δουλειάς, είναι η έλλειψη μπάντας. Και αυτό, γιατί ενώ η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι εμφανή, η συνεχής χρήση των sampler ρυθμών και ήχων, κάνουν όλα τα τραγούδια να μοιάζουν ίδια και να αλλοιώνουν κατά πολύ το δημιουργικό μέρος της δουλειάς. Ένα άλλο εμφανή μείον του album, είναι τα φωνητικά του Federico, που μειώνουν κατά πολύ την αξία της δουλειάς του, αφού  δεν  διαθέτει κάποια ιδιαίτερη χροιά. Αντίθετα μάλιστα, στο συνεχή άκουσμά της, κουράζει αφάνταστα,  προσθέτοντας ένα τσαλακωμένο περιτύλιγμα στο τραγούδι και βάζοντάς τα όλα στο “ίδιο τσουβάλι”. Το Canto Alle Nuvole εχει ένα jazzrock ύφος, ενώ τραγούδια όπως το I tuoi pensieri, φέρνουν στο μυαλό σου παλιές δουλειές των Kraftwerk. Προς τον επίλογο του  Quattro, έχουμε δύο εξαίρετες δημιουργίες που ανεβάζουν κατακόρυφα την αξία αυτής της δουλειάς. Το The Suite και το υπέροχο L'ultimo bolero στα bonus track, με την προσθήκης της αναζητούμενης σε όλο το album κιθάρας, που ακολουθεί τον επιβλητικό αργό ρυθμό των τυμπάνων. Το Quattro κλείνει με το Musica (bonus track) ένα τραγούδι που χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, δείχνει σημάδια μιας αμυδρής προσπάθειας φωνητικής διαφοροποίησης.
 
  Η συμμετοχή του Antonio Zammarrelli στα πλήκτρα και την κιθάρα, και του Giuzeppe Lanari  στα φωνητικά και το μπάσο, στα δύο bonus track του Quattro,  είναι πιστεύω αυτό που έλειπε και από τα προηγούμενα τραγούδια αυτής της δουλειάς.
 
 Tο τέταρτο  album των Orchestre Celesti (Federico Fantacone),  θα το θεωρούσα μια κορυφαία επαγγελματική δουλειά  για κάποιο soundtrack ταινίας, αλλά μια δημιουργία με εμφανής ελλείψεις και με ερασιτεχνικό άρωμα στο αποτέλεσμά της, για μια δουλειά  που θα κοσμούσε μια progressive rock δισκοθήκη.
                                                                                  6/10
                                                                                                                         Ηλίας Μεταλλινός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου