ORCHESTRE CELESTI – Quattro (Δισκοκριτική)

                                ORCHESTRE CELESTI – Quattro (2013, ITALY)

Πρώτη δημοσίευση στο site JUST IN CASE PROG RADIO:http://justincaseradio.com/prog-topics/prog-reviews/168-orchestre-celesti-quattro-2013-italy στο οποίο αναρτήθηκε και μεταφρασμένο. 

 Τέταρτο album για τον ιταλό πληκτρά  Federico Fantacone  (keyboards and voices) κατά τον κόσμο γνωστό ως Orchestre Celesti.

 

(Σημ.  το όνομα  Orchestre Celesti ή αλλιώς Celestial Orchestra - είναι μια αναφορά σε μια παλιά κινεζική τέχνη ξεχασμένη στην σημερινή εποχή ).

 

 Από το πρώτο κιόλας άκουσμα καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν εξαίρετο μουσικό που διαθέτει μεγάλο ταλέντο και φαντασία. Από το  Un Prologo , μέχρι και το Musica, οι εναλλαγές των ρυθμών και των μουσικών μοτίβων είναι συνεχείς.

 Ο Federico Fantacone ξετυλίγει με τη μουσική του ένα χαλί που διακλαδίζεται αριστερά και δεξιά, αποκαλύπτοντας μουσικά ταμπλό ασπρόμαυρων keyboard πλήκτρων. Κατά τη διάρκεια όμως των επαναλαμβανόμενων ακουσμάτων εμφανίζονται σημαντικά ψεγάδια.

  Ένα από τα εμφανή μειονεκτήματα στο σύνολο της δουλειάς, είναι η έλλειψη μπάντας. Και αυτό, γιατί ενώ η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι εμφανή, η συνεχής χρήση των sampler ρυθμών και ήχων, κάνουν όλα τα τραγούδια να μοιάζουν ίδια και να αλλοιώνουν κατά πολύ το δημιουργικό μέρος της δουλειάς. Ένα άλλο εμφανή μείον του album, είναι τα φωνητικά του Federico, που μειώνουν κατά πολύ την αξία της δουλειάς του, αφού  δεν  διαθέτει κάποια ιδιαίτερη χροιά. Αντίθετα μάλιστα, στο συνεχή άκουσμά της, κουράζει αφάνταστα,  προσθέτοντας ένα τσαλακωμένο περιτύλιγμα στο τραγούδι και βάζοντάς τα όλα στο “ίδιο τσουβάλι”. Το Canto Alle Nuvole εχει ένα jazzrock ύφος, ενώ τραγούδια όπως το I tuoi pensieri, φέρνουν στο μυαλό σου παλιές δουλειές των Kraftwerk. Προς τον επίλογο του  Quattro, έχουμε δύο εξαίρετες δημιουργίες που ανεβάζουν κατακόρυφα την αξία αυτής της δουλειάς. Το The Suite και το υπέροχο L'ultimo bolero στα bonus track, με την προσθήκης της αναζητούμενης σε όλο το album κιθάρας, που ακολουθεί τον επιβλητικό αργό ρυθμό των τυμπάνων. Το Quattro κλείνει με το Musica (bonus track) ένα τραγούδι που χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, δείχνει σημάδια μιας αμυδρής προσπάθειας φωνητικής διαφοροποίησης.

 

  Η συμμετοχή του Antonio Zammarrelli στα πλήκτρα και την κιθάρα, και του Giuzeppe Lanari  στα φωνητικά και το μπάσο, στα δύο bonus track του Quattro,  είναι πιστεύω αυτό που έλειπε και από τα προηγούμενα τραγούδια αυτής της δουλειάς.

 

 Tο τέταρτο  album των Orchestre Celesti (Federico Fantacone),  θα το θεωρούσα μια κορυφαία επαγγελματική δουλειά  για κάποιο soundtrack ταινίας, αλλά μια δημιουργία με εμφανής ελλείψεις και με ερασιτεχνικό άρωμα στο αποτέλεσμά της, για μια δουλειά  που θα κοσμούσε μια progressive rock δισκοθήκη.

                                                                                  6/10

                                                                                                                         Ηλίας Μεταλλινός

ZAUM - Plus De Viande Dans Les Saucisses (Δισκοκριτική)

 

                                 ZAUM - Plus De Viande Dans Les Saucisses (2013)

Πρώτη δημοσίευση στο site JUST IN CASE PROG RADIO http://justincaseradio.com/prog-topics/prog-reviews/150-zaum-plus-de-viande-dans-les-saucisses-2013-italy στο οποίο αναρτήθηκε και μεταφρασμένο.

 

 

 

  Παρ ότι  το συγκρότημα έχει τις ρίζες του στη δεκαετία του `70, η δισκογραφία του άρχισε να δημιουργείται μετά είκοσι χρόνια.

  Στη νέα τους δεύτερη δουλειά με τίτλο “Plus De Viande Dans Les Saucisses “ το  μόνο ιδρυτικό μέλος της μπάντας είναι ο κιθαρίστας Claudio D' Errico.

 Ξεκινώντας το άκουσμα αυτής της δουλειάς με το τραγούδι  Il suono vero νόμισα ότι άκουγα  την τελευταία δουλειά με το πουλάκι τσίου (Pulcino Pio). Αρκετά ρηχό μουσικά και με ναζιάρικες φωνητικές εναλλαγές σαν να απευθύνεται σε παιδάκια προσχολικής ηλικίας Και ένα τέτοιο ξεκίνημα στην ακρόαση μιας νέας  δουλειάς δεν είναι και ότι  καλύτερο.  Τα πράγματα βέβαια, βελτιώνονταν στη συνέχεια, με το  L'amico mio μια πολύ ενδιαφέρουσα σύνθεση ,αλλά το ψεγάδι του μονότονου ακορντεόν που εμφανίζεται, στο τέλος του τραγουδιού κουράζει. Με τον αγγλικό στίχο  οι ZAUM τα πάνε πολύ καλύτερα. Αυτό φαίνεται στο blues Hellhounds, αλλά και στο  Dark clouds, και αυτό ίσως γιατί τα φωνητικά της  Fabianna, (που ομολογώ ότι σαν φωνή είναι πολύ καλή), δένουν περισσότερο σε jazz-blues μοτίβα όπως και ο αγγλικός στίχος. Ίσως βέβαια και μείς να μην έχουμε συνηθίσει τόσο τον ιταλικό στίχο σ` αυτές τις μουσικές φόρμες.

  Οι εντυπώσεις και τα συναισθήματα εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια της ακρόασης. Μετά από δέκα περίπου ακούσματα, και ενώ βρίσκω να υπάρχουν πάρα πολλές αξιόλογες μουσικά ιδέες, το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θα περίμενα.

  Ο Claudio D'Errico , πιστεύω πως δεν είναι στις καλύτερες στιγμές του, αντίθετα από τον drummer Corrado Fusco που όχι μόνο φαίνεται να βρίσκεται σε μεγάλα κέφια, αλλά και δείχνει πραγματικά μια μεγάλη κλάση ενός prog-rock drummer. Και νομίζω ότι μαζί με τον Fabrizio Di Vicino στο μπάσο, είναι αυτοί που ανεβάζουν κατά το μεγαλύτερο μέρος αυτή τη δουλειά.

  Το άλμπουμ όμως είναι “χορταστικό”. Δεκαπέντε μουσακά θέματα, που το πιο πιθανό είναι να μπερδέψουν περισσότερο τη γνώμη σας για τους μουσικούς προσανατολισμούς των ZAUM, αφού οι εναλλαγές  των συνθέσεων που συνδυάζουν τη λαϊκή φολκ μουσική , τζαζ και ψυχεδελικό ροκ είναι συνεχείς.

  Η πρόταση μου πάντως είναι πως το δεύτερο άλμπουμ των Zaum  " Plus de Viande Dans les Saucisses " είναι ένα μια δουλειά, που αξίζει ένα άκουσμα.

  Σίγουρα οι αναζητητές του διαφορετικού ροκ ήχου θα βρουν αρκετά ενδιαφέρον το όλο επιχείρημα, αφού τα prog-rock μονοπάτια είναι αυτά που κινείται το συγκρότημα, αν και δεν νομίζω να το κατατάξουν στα αγαπημένα τους άλμπουμ.

 

                                                                           5,5\ 10                      

                                                                                                             Ηλίας Μεταλλινός