OPETH
– LIVE IN THESSALONIKI
3/3/2012 BLOCK 33
Είμαστε οι Opeth.. Είμαστε από τη Σουηδία… Το ρολόι
δείχνει 21.45… Αυτά είναι τα
λόγια του Michael Akerfeldt
του frontman των Opeth.
Στα 15 λεπτά που προηγήθηκαν ακούστηκαν δύο
τραγούδια (Devil`s orchard & I feel the dark ), από την τελευταία τους
δουλειά Heritage, που έμελε να είναι το ξεκίνημα της
συναυλίας. Ο χώρος του block33 γεμάτος. Οι φαν της μπάντας πιστοί. Όσες φορές και να έρθουν οι Opeth στην Ελλάδα ο συναυλιακός χώρος πάντα θα γεμίζει…
Θα μπορούσε βεβαία να λέγονται
και Michael Akerfeldt`s band, μιας και ο Michael αποδεικνύεται ένας εξαίρετος frontman. Παρουσιάζει τα πιο δυνατά τραγούδια
με τον πιο ήρεμο τρόπο έχοντας μια
τέλεια επικοινωνία με το κοινό. Μας
εξηγεί και την ιστορία για το πώς γράφτηκε το κάθε τραγούδι. Χαρίζει το
τραγούδι “Slither”(και επαναλαμβάνει τρις την προφορά
του), στον Ronnie James Dio αγαπημένο καλλιτέχνη του μπασίστα Martin Mentez ( και όχι μόνο), όπως μας λέει.
Όμορφη ατμόσφαιρα…
Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας Fredrik Åkesson (κιθάρα φωνή), Martin
Axenrot(τύμπανα) και Joakim Svalberg (πλήκτρα), πλαισιώνουν άψογα την
σκηνική παρουσία των Opeth.
Σε πολλά σημεία το live μου θυμίζει Porcupine Tree. Και είναι λογικό, αφού ο Michael
Akerfeldt είναι επηρεασμένος
κατά πολύ από τον Steve Wilson…
Από το ατμοσφαιρικό Space trip στην εναλλαγή του καταιγιστικού head banging.
Η μουσική των Opeth ζωντανεύει μπροστά σου ένα λουλούδι
με πολλά διαφορετικά ηχητικά άνθη που προέρχονται από διάφορα ειδή της ροκ.
Ομοιόμορφα δεμένα μεταξύ τους σχηματίζουν ένα στιβαρό κορμό μουσικής, κάτι σαν
το εξώφυλλο της τελευταίας δουλειάς τους και είναι αυτό που τους διαφοροποιεί
από άλλες μπάντες του είδους.
Το κοινό συμμετέχει σε όλα. Ο Michael βέβαια σε κάθε τραγούδι δεν σταματά να μιλά στο
κοινό , …να μιλά με το κοινό. Μας είπε για την αγάπη του για την ελληνική ροκ, για
τους Socrates την εποχή του “Phos” με Βαγγέλη Παπαθανασίου (που είναι και από τους αγαπημένους του), για
τον Ντέμη Ρούσο και τους Aphrodite’s Child, και για τους επηρεασμούς του από την
ελληνική ροκ μουσική.
Και εδώ που τα λέμε και εμφανισιακά μου
θυμίζει καλλιτέχνες που προέρχονται από την δεκαετία του 70. Frank Marino, Grand Funk, Hawkwind, κλπ. … το μουστάκι βλέπετε
παραπέμπει σε άλλη εποχή.
Φτάνοντας λοιπόν στον επίλογο, ήδη έχει
περάσει μια ώρα και είκοσι λεπτά. Το ημίωρο encore ξεκίνησε με την παρουσίαση των μελών
της μπάντας, και περιλάμβανε ένα και μόνο τραγούδι. Το 13λεπτο “Deliverance”.
Τα υπόλοιπα λεπτά κύλισαν με την γνωστή και αγαπημένη πλέον επικοινωνία
του Michael
Akerfeldt με τον κόσμο. Και αν
το δούμε και από μια άλλη οπτική γωνία , δεν ήταν απλά και μόνο μια συναυλία
αλλά και μια μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε από σκηνής σε όλο το κοινό που
παρευρέθηκε εκεί αυτή τη βραδιά.
Οι Opeth είναι ένα συγκρότημα με μουσική
ιδιαιτερότητα που μπορεί να συνδυάσει την ατμοσφαιρική ροκ μέχρι το death και το black metal.
Και που μπορείς να νιώσεις το κεφάλι σου να ξεκολλά από το σώμα σου από
το head banging, ενώ δευτερόλεπτα νωρίτερα επέπλεες
στα ήρεμα γαλάζια νερά της ατμοσφαιρικής μουσικής τους.
Η Ελλάδα πάντως είναι από τους αγαπημένους
προορισμούς των Opeth και σύντομα πιστεύω θα τους
ξαναδούμε.
Πολύ ωραίο άρθρο, δεν με βρίσκει πουθενά ασύμφωνη. Ελπίζω στο μέλλον να δοθεί η ευκαιρία για ένα ακόμα τέτοιο μαγικό live :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλα Ελένη, ευχαριστώ. Σίγουρα θα ακολουθήσουν πολλά τέτοια όμορφα συναυλιακά βράδυα.
Διαγραφή