PHOENIX AGAIN – LOOK OUT (2014) (Δισκοκριτική)

                                                      PHOENIX AGAIN – LOOK OUT

Η αρχική σκέψη να γράψω για το look out Phoenix again ήταν μόνο μερικές λέξεις … όπως .. απλά και μόνο ακούστε το… τίποτα άλλο, και φυσικά την βαθμολογία. Αλλά μετά από πέντε μήνες συνεχούς ακρόασης αποφάσισα ότι έπρεπε να αποτυπώσω στο χαρτί τις εντυπώσεις μου για αυτό το αριστούργημα. Και όσον αφορά τη λέξη αριστούργημα, είναι μετρημένες οι φόρες που την έχω χρησιμοποιήσει σε δισκοκριτική.

Οι  PHOENIX AGAIN έχουν ήδη βρίσκονται μουσικά σε άλλο επίπεδο.  Τα αδέλφια Lorandi, (που είναι και ο βασικός κορμός του συγκροτήματος) θεωρώ ότι είναι μια ομάδα επιστημόνων που παρουσιάζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη διατριβή τους πάνω στην πεντάγραμμη κλίμακα. Και απορίας άξιο είναι πως αυτό το συγκρότημα παρά τα τόσα  χρόνια δημιουργίας τους (από το 1981 που δημιουργήθηκαν),  το look out είναι μόλις το δεύτερο άλμπουμ τους. Ότι μπορεί να ζητήσει ένας proger από μια prog μπάντα, θα το βρει εδώ. Δύναμη, ένταση, μελωδία, γρήγορα riff, αλλά και ένα ξεχωριστό ύφος που τους δίνει ένα δικό τους ύφος και τους διαφοροποιεί από άλλα prog σχήματα. Και όχι μόνο όλα αυτά. Οι δημιουργίες τους πλαισιώνονται από μια άψογη εκτέλεση, δίνοντας ζωή στις ιδέες του συγκροτήματος και την ιδέα στον ακροατή ότι η μουσική ζωντανεύει και κινείται μπροστά του σαν σε ένα διαδραστικό πίνακα και κυλάει σαν γάργαρο νερό. Όσο για την παραγωγή την βρίσκω πάρα πολύ καλή και προσθέτει πολλά + στο τελικό αποτέλεσμα.  Οι επηρεασμοί βέβαια από τις κλασικές prog μπάντες (Pink Floyd, King Crimson, Gentle Giant, Genesis), μπορούν εύκολα να διακριθούν από ένα έμπειρο “αυτί”, όπως επίσης και το πάντρεμα με τους ήχους από νεότερα progressive σχήματα σχολής Dream Theater, με guitar heroes πινελιές, και fussion πέπλα.

Το συγκρότημα έχει μια μαγεία. Είναι ταυτόχρονα λυρικό και επιβλητικό. Μελωδικό και επιθετικό. Τεχνικό αλλά και γεμάτο μουσικές ιδέες. Και σε ταξιδεύει σε ακουστικά τοπία, στο ρυθμό που ο ίδιος αισθάνεσαι ότι θέλεις να ταξιδέψεις. Οι μουσικές του ιδέες εκφράζονται με τέτοιο τρόπο που και ο πιο αδιάφορος ακροατής θα θαυμάσει.

Θα μπορούσα να γράψω αρκετές σελίδες αναλύοντας ένα-ένα τα τραγούδια αυτής της δουλειάς αλλά θα ήταν άσκοπο να παραμείνετε στη δική μου άποψη χωρίς να ακούσετε το look out.

Γι αυτό λοιπόν, θα κλείσω όπως ξεκίνησα.

Δεν θα πω τίποτα παραπάνω, απλά ακούστε το και στο τέλος της ακρόασης σας πιστεύω  ότι θα είσαστε μουσικά πλουσιότεροι. Η ακρόαση αυτής της δουλειάς είναι μια θετική εμπειρία.

Όσο για το ομώνυμο μουσικό θέμα (look out), είναι πλέον από τα αγαπημένα μου και βρίσκεται σε όλα μου τα player.

                                                                                                        10

                                                                                      Ηλίας Μεταλλινός

 

 

 

Villagers of Ioannina City - Chinese Basement ( Club Mylos 4-4-2014).

                                    Chinese Basement

 

 

 

 

 

Villagers of Ioannina City  (V.I.C.)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

PHOENIX AGAIN – THREE FOUR (2010) (Δισκοκριτική)

                                                        PHOENIX AGAIN – THREE FOUR (2010)

 

 Μετά από μια ανεπιτυχή προσπάθεια το 1991 με το album “Alchimie”  οι Ιταλοί Phoenix Again και μετά από πολύ κόπο και χρόνο, και ίσως λόγω λανθασμένων επιλογών κατάφεραν να υλοποιήσουν το πρώτο ολοκληρωμένο studio album τους.

Η εισαγωγή του album Three - four μέχρι και το 5^ο λεπτό παραπέμπει σε ένα απλά μελωδικό και τεχνικό δίσκο αλλά χωρίς κάτι το εξαιρετικό. Από εκεί και μετά όμως αλλάζουν όλα. Στροφή 180 μοιρών. Η μελωδία παραμένει, η τεχνική επίσης, αλλά προστίθενται ένα-ένα όλα τα  συστατικά της συνταγής που συντελούν ώστε το τελικό αποτέλεσμα να κατατάσσει το άλμπουμ σε ένα μουσικό διαμάντι. Ταχύτατα και έξυπνα ριφ γρήγορες εναλλαγές τέμπο κρατώντας σταθερό το μουσικό μοτίβο. Και ενώ ακούγοντας την όλη δουλειά, στο μυαλό μας εν ριπή οφθαλμού παρελαύνουν διάσημα prog rock ονόματα, χωρίς όμως να μένει κάτι σταθερό ώστε να χαρακτηρίζει τους Phoenix Again σαν κάποιο κλώνο prog μπάντας.

 Κατά την ακρόαση της δουλειάς σταδιακά και σε μικρές δόσεις προστίθενται φαντασία και  μουσικό συναίσθημα (04. Lindberg), (07. What can i do), προσθέτοντας στην όλη δουλειά πολλά συν, διαφοροποιώντας την από μια τυπική και καθαρά τεχνική prog rock δουλειά. Η διάρκεια των μουσικών θεμάτων αλλά και όλου του album είναι χορταστική. Και το σημαντικότερο, το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου βαρετό και αδιάφορο.

Δεν θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο για το κάθε μουσικό θέμα ξεχωριστά. Γιατί κάθε φορά που ακούω το “Three four” βρίσκω και κάτι καινούριο. Πιστεύω ότι ο κάθε ακροατής αυτής της δουλειάς θα έχει πολλά πράγματα να ανακαλύψει μετά από κάθε άκουσμα, και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Είναι ένα  album που κάλλιστα θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί από κάποια ήδη καταξιωμένη μπάντα. Μια τέτοια όμως δουλειά σίγουρα είναι ένας θεμέλιος λίθος καταξίωσης έστω και αργά από τους εκπληκτικούς Ιταλούς progers.

ΣΗΜ. Δύο χρόνια αργότερα (2012) κυκλοφόρησαν και ένα live διπλό live CD, (Live in Flero 25/8/2012) το οποίο για κάποιο χρονικό διάστημα, διατίθετο δωρεάν στο site της μπάντας.

Έξυπνο, όμορφο και λιτό επίσης το εξώφυλλο του με το λογότυπο του συγκροτήματος.

Αναμένουμε πολλά περισσότερα και καλά πράγματα από τους Phoenix Again στο μέλλον και ελπίζω να μην περιμένουμε πολύ, αν και φοβάμαι πως δεν θα αποφύγουμε την μάχη με τον χρόνο.

                                                                                     9,5/10          

                                                                                                                    Ηλίας Μεταλλινός

 

JOHN JEFF TOUCH - Warnings (2014) Δισκοκριτική

  

 

MOTHER TURTLE - MONKEY 3 Live in Thessaloniki Eightball 26/1/2014

                                    MOTHER TURTLE - MONKEY 3
                    Live in Thessaloniki 26/1/2014  Eightball

 Η πρώτη εμφάνιση των Mother Turtle μετά το ντεμπούτο άλμπουμ τους που πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε και πριν ακόμα κάνουν την επίσημη παρουσίαση του, μαζί με μία από τις δημοφιλέστερες space -post ροκ μπάντες τους Monkey 3.

 9:40.
 Τα φώτα σβήνουν, οπερετικό intro, και οι Mother Turtle στη σκηνή.


Στη 45λεπτη εμφάνισή τους εξέπληξαν πραγματικά τους θαμώνες του eight ball, αφού ακόμα από την εντυπωσιακή οπερετική
εισαγωγή τους, καθηλώθηκαν τα βλέμματα πάνω τους. Δύναμη στον ήχο, γρήγορα ριφ, διάθεση στη σκηνή, ποιοτικό progressive rock με εμφανής επιρροές από Camel, Rush και Dream Theater. Μεστή και δεμένη μπάντα που με άνεση ρίχνει στο καναβάτσο πολλά ευρωπαϊκά συγκροτήματα. Σίγουρα η “μαμά χελώνα” θα μπορούσε κάλλιστα να σταθεί δίπλα σε μεγάλα ονόματα.
Δεύτερη φορά του βλέπω τους Mother Turtle, (πολύ καλύτεροι από την πρώτη) και θεωρώ σημαντική την παρουσία μιας τέτοιας μπάντας στην πόλη μας. Αν στην πορεία τους βελτιώσουν τον προσωπικό τους ήχο, (που θα πρέπει να είναι και το πρωταρχικό μέλημά τους ), θα ακούσουμε πολλά καλά νέα στη συνέχεια.

10:50.
Οι Ελβετοί Monkey 3 επί σκηνής… Για όσους βέβαια δεν γνωρίζουν τους Monkey 3 να πούμε ότι είναι μια instrumental μπάντα με βασικό ροκ κορμό, που τροφοδοτείται από πολλές μουσικές αρτηρίες. Κάθε αρτηρία, φέρει και μια διαφορετική ενέργεια όπως space rock, post rock, psychedelia, αλλά και πολλές μικρότερες , μέχρι και rock blues αιμοσφαιρίων.

Το αποτέλεσμα είναι καθηλωτικό και αυτό φάνηκε από το πρώτο κιόλας τραγούδι. Έντονος ρυθμός των τυμπάνων με χαοτικό επίλογο. Το μπάσο και τα τύμπανα δημιουργούν το σενάριο, τα πλήκτρα την ατμόσφαιρα και η κιθάρα δίνει αυτό που λειτουργεί καταλυτικά στο αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την βίντεο προβολή στο βάθος ,πίσω από το συγκρότημα. Η κιθάρα, πότε καθαρή, πότε διαυγής, πότε μπλουζ, πότε σλάιντ, αλλά τις περισσότερες φορές χαοτική. Οι τίτλοι των τραγουδιών των Monkey 3 είναι συνήθως μονολεκτικοί. Έξαλλου δεν χρειάζεται και τίποτα περισσότερο από τη μουσική τους για να διεγερθεί η φαντασία σου.

Μου θυμίζουν πολλές φορές μια brutal έκδοση των πρώιμων Porcupine Tree.
Το στακάτο παίξιμο του ντράμερ θυμίζει επίσης Nick Mason στα crescendo του echoes.
Η όλη αυτή απίστευτη μίξη σε συνδυασμέ με βίντεο προβολές με θέματα από διάστημα, από ζωικό βασίλειο αλλά και από cult ταινίες ασπρόμαυρου κινηματογράφου, ανεβάζουν την ατμοσφαιρική ένταση και διατηρούν τον ηχητικό ηλεκτρισμό του χώρου σε υψηλά επίπεδα.

Οι Monkey 3 δεν άρθρωσαν λέξη επί σκηνής, αφού τα μικρόφωνα είναι περιττά σε μια instrumental μπάντα. Η μουσική τους όμως είχε να πη πολλά. Μπορεί ο κόσμος να μην ήταν από αριθμό ο αναμενόμενος, (πιστεύω ότι ο βασικότερος λόγος ήταν η απότομη μεταβολή του καιρού, στην πιο κρύα μέρα του φωτεινού χειμώνα), αλλά ήταν εκλεκτός και γνώστης του τι επρόκειτο να ακούσει.
Σημ. Για το συγκεκριμένο event ήρθαν θαμώνες από τη Βουλγαρία, αλλά και από ευρωπαϊκό ιντερνετικό ροκ ραδιόφωνο, για κάλυψη της συναυλίας.

                                  Το set list των Monkey 3περιλαμβανε τα τραγούδια :



 Icarus
Circles
Pintao
Motorcycle Broer
Suns
Electric Mistress
Jack
Driver
Birth of Venus
Through the Desert
--Encore--
Je et Bikkje



Ο μικρός «ζωολογικός κήπος» που στήθηκε στο eight ball για της ανάγκες αυτού του live, έδειξε ότι μπορούν αρμονικά και μουσικά να συνυπάρξουν χελώνες και μαϊμούδες μαζί και μάλιστα με αποτέλεσμα, που οι θαμώνες θα το θυμούνται για αρκετό καιρό.

                                                                Ηλίας Μεταλλινός
 

RETROGRESS -Futures stories from the past (2013) Δισκοκριτική

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2014